woensdag 26 december 2012

Een steen voor Anner



It is not growing like a tree
In bulk doth make Man better be;
Or standing long an oak, three hundred year,
To fall a log at last, dry, bald, and sere:
A lily of a day
Is fairer far in May,
Although it fall and die that night— 
It was the plant and flower of light.
In small proportions we just beauty see;
And in short measures life may perfect be.







De steen is in november 2012 geplaatst. Op zondag 16 december hielden we een kleine bijeenkomst om de steen te 'onthullen'

woensdag 9 maart 2011

Als een sluipmoordenaar....

Onze liefste zoon en broer is gisteravond om 22 uur overleden.
Dat dringt nog helemaal niet tot ons door, terwijl we gisteren de hele dag naast zijn bed hebben gezeten, hebben gehuild en verhalen opgehaald van een mooi prachtig leven. Herinneringen aan een bijzonder mens.
Het was een sluipmoordenaar die Anner op de korrel had. Een sluipmoordenaar in de vorm van een ernstig probleem in de hersenen. Iets van een bloeding in combinatie met een virus, bacterie of schimmel. Op een MRI scan van gistermorgen vroeg is gezien dat het hersenweefsel onherstelbaar beschadigd was en niet verenigbaar met leven.
Wat een domper (en dat is nog zacht uitgedrukt) juist in een periode dat het zo goed ging met Anner. Maandagochtend zei hij nog tegen Margreet (naar aanleiding van het overlijden van Ina): "Maar opa hoeft zich geen zorgen te maken, want ik ga door met leven en vechten voor dit leven."
Het heeft niet zo mogen zijn.

Arnoud, Margreet, Jop & Rachel

dinsdag 8 maart 2011

Beroerd

Op dit moment zijn we opnieuw op het beroerdste moment van Anner ziekte aangekomen. Vanavond kwamen we op bezoekuur bij Anner die erg verward was en af en toe wegviel. Later veranderde dat in alsmaar wegvallen en af en toe bijzijn. na veel controles door verpleging, dokters en neurologen in opleiding is Anner tot twee maal toe met zijn hoofd in de Ct-scan geweest. In de loop van de nacht werd hij zieker, verdenking was een bacteriele of virale infectie, of stolsels en bloed in de hersenen. Bepaalde functies vielen uit omdat de druk in de hersenen te groot is of was. Anner krijgt op dit moment een drain, het zoveelste alles of niets moment in deze opname. na de drain zal hij in de mri-scan gaan om verder te zoeken naar de oorzaken van deze crisis. Als het niet goed is en de drain helpt niet, of hij komt wegens slechte conditionele toestanden niet eens in de mri-scan moeten we vandaag definitief afscheid van Anner nemen
Ongelooflijk dat iemand die zo helder uit zo'n heftige longtransplantatie en lange periode 'onder zeil' op de Ic kwam nu met zoiets geconfronteerd wordt.

Margreet op de mac van Anner

maandag 7 maart 2011

Druiven.

De koorts is nu weer gepiekt en Anner is ook niet meer zo goed te pas als gisteren. Hij wil steeds anders liggen omdat hij pijn heeft. Zijn stem wordt steeds zachter en hij wilde niet met de fysiotherapeut werken. Gelukkig is hij op de IC gebleven om die reden. Hij krijgt weer onderzoeken en omdat hij trilt komt de neuroloog langs. Hij vraagt om druiven, daar heeft hij van gedroomd, de titel hierboven is dus m'n boodschappenlijstje.Vanmiddag moest hij een poos nuchter blijven voor de echo. Ik ben nu benieuwd of Anner alweer trek heeft ondanks het ziekere gevoel.

Een poosje gelden besloten we niet meer te vragen naar het verhaal van andere IC-verpleegden. We wilden alle aandacht voor onze jongen. In eigen kring is weer iemand gestorven en het is moeilijk daar de juiste aandacht aan te geven. First things first.

Margreet

zondag 6 maart 2011

Koorts maar goed te pas

De koorts zet toch door. Soms is wat minder, andere momenten stijgt het. En dat is allemaal niet fijn. Maar goed, Anner zegt er weinig last van te hebben. Kees en Jacq kwamen op bezoek en dat vond Anner fijn. Voor de rest nam hij vandaag een dagje rust: geen fysio en andere toestanden aan zijn bed. Wel praten met ons, de verpleging en de dokter. De laatste heeft hem het hele verhaal in chronologische volgorde verteld. "Het meeste wist ik al wel," zei Anner daarover, "Ik had al veel van jullie en van anderen gehoord. Jammer is wel dat ik niet gelijk intensief mag gaan sporten, maar langzaam op moet bouwen. Dagelijks rennen zit er voorlopig (en ook na ontslag) niet in."
Verder hebben we gesproken over huisvesting: het al of niet opzeggen van zijn kamer, inschrijven voor een woning of appartement bij de woningstichting.
Wanneer je in bed ligt is er volop tijd over dit soort dingen na te denken en gelukkig laat Anner ons daarin delen.

De verhuizing naar een andere afdeling lijkt besloten. Hoewel: de behandelaren nemen pas morgen een besluit. We zullen zien. We hebben de indruk dat Anner het over zich laat komen. Wat hij belangrijk vindt is dat hij een kamer voor zich alleen krijgt. Volgens de dokter was dat het geval.
Arnoud

zaterdag 5 maart 2011

Spreken

Volgens mij hebben we het al eerder genoemd: het is zo bijzonder om met Anner in gesprek te zijn. Omdat ie dan weer helemaal Anner is, omdat daar weer zichtbaar en hoorbaar wordt hoe strijdvaardig hij is. En hij vindt het heerlijk om te praten met de mensen. Gisteravond en vanmorgen spraak hij met Jan volop over zijn ervaringen en hoe hij de opname beleefd. Hij is daarin helder en eerlijk.
Vandaag was er weer het programma met de stoel en de fysiotherapie. Hij voelde zich vanmiddag en vanavond wel minder omdat hij weer koorts kreeg. Voor ons spannend, Anner noemt het een dip of tegenvaller. Hij had ook pijn in de rug, waarschijnlijk spierpijn van het zitten in de stoel. Wat moet je ervan denken? Eigenlijk toch zoiets als een verbetering die het gevolg is van het vele oefenen. En natuurlijk (zoals de zuster vanavond zei): het bed dat je vijand wordt.
Nu ja, we kijken het aan.
Het voornemen van een verhuis naar de afdeling lijkt wat vastere vormen aan te nemen, hoewel nu Anner twijfels heeft. Is er wel de goede en voldoende zorg aanwezig, zijn de voorwaarden aanwezig dat ik daar snel beter wordt? Anner roert zich wel en spreekt zijn zorgen en bedenkingen uit. Weer dat spreken: wat is het toch prachtig en wat horen wij onze jongen en grote broer weer steeds meer terug!
Arnoud

vrijdag 4 maart 2011

Anner heeft vandaag alweer een rondje afdeling gemaakt. Zittend in een zeer comfortabele stoel. Met een kastje wat z'n hartslag bijhoudt en een kastje wat de zuurstof in het bloed in de gaten houdt . Hij heeft zelfs vanaf het balkon een blik op de Fonteinstraat geworpen en de gang gezien en de plek waar zijn oude bed stond. Na een uur zitten en rijden en bezoek van een lieve Roteract-vriendin was Anner erg moe en heeft hij in bed in zijligging een dut gedaan. Zo'n ritje in de kleinschalige MICU vraagt wel wat energie. Anner heeft overigens wel een MacBook en draadloze internetverbinding in bed, maar nog geen puf om onze blog te lezen, of op alle facebookberichtjes te antwoorden. Ik ga dus, met instemming van Anner, nog even door met schrijven. Anner heeft nog een goed gesprek met de dokter gehad en trekt nu eerdere vragen over naar de afdeling of anderszins van de IC af wel een beetje in. Het heeft twee kanten zegt hij, de uitstekende zorg op de IC, gelardeerd met veel piepjes en geluiden tegenover mogelijk liggen op zaal en iets minder intensieve zorg. We zijn benieuwd of hij nog zelfetend; zelfinstruerend ICpatient blijft of dat hij toch naar een afdeling met hartbewaking en transplantatieervaring gaat. Vandaag ontmoetten we een familie die bij een sterfbed van een orgaandonor was. Wat moedig om daarvoor te beslissen en hoe voorstelbaar ineens dat er eind januari een familie afscheid nam van iemand die zijn orgaan aan Anner schonk. Mooie ontmoeting, in zeer droeve omstandigheden. Margreet