Anner heeft vandaag alweer een rondje afdeling gemaakt. Zittend in een zeer comfortabele stoel. Met een kastje wat z'n hartslag bijhoudt en een kastje wat de zuurstof in het bloed in de gaten houdt . Hij heeft zelfs vanaf het balkon een blik op de Fonteinstraat geworpen en de gang gezien en de plek waar zijn oude bed stond. Na een uur zitten en rijden en bezoek van een lieve Roteract-vriendin was Anner erg moe en heeft hij in bed in zijligging een dut gedaan. Zo'n ritje in de kleinschalige MICU vraagt wel wat energie. Anner heeft overigens wel een MacBook en draadloze internetverbinding in bed, maar nog geen puf om onze blog te lezen, of op alle facebookberichtjes te antwoorden. Ik ga dus, met instemming van Anner, nog even door met schrijven. Anner heeft nog een goed gesprek met de dokter gehad en trekt nu eerdere vragen over naar de afdeling of anderszins van de IC af wel een beetje in. Het heeft twee kanten zegt hij, de uitstekende zorg op de IC, gelardeerd met veel piepjes en geluiden tegenover mogelijk liggen op zaal en iets minder intensieve zorg. We zijn benieuwd of hij nog zelfetend; zelfinstruerend ICpatient blijft of dat hij toch naar een afdeling met hartbewaking en transplantatieervaring gaat. Vandaag ontmoetten we een familie die bij een sterfbed van een orgaandonor was. Wat moedig om daarvoor te beslissen en hoe voorstelbaar ineens dat er eind januari een familie afscheid nam van iemand die zijn orgaan aan Anner schonk. Mooie ontmoeting, in zeer droeve omstandigheden. Margreet