De koorts zet toch door. Soms is wat minder, andere momenten stijgt het. En dat is allemaal niet fijn. Maar goed, Anner zegt er weinig last van te hebben. Kees en Jacq kwamen op bezoek en dat vond Anner fijn. Voor de rest nam hij vandaag een dagje rust: geen fysio en andere toestanden aan zijn bed. Wel praten met ons, de verpleging en de dokter. De laatste heeft hem het hele verhaal in chronologische volgorde verteld. "Het meeste wist ik al wel," zei Anner daarover, "Ik had al veel van jullie en van anderen gehoord. Jammer is wel dat ik niet gelijk intensief mag gaan sporten, maar langzaam op moet bouwen. Dagelijks rennen zit er voorlopig (en ook na ontslag) niet in."
Verder hebben we gesproken over huisvesting: het al of niet opzeggen van zijn kamer, inschrijven voor een woning of appartement bij de woningstichting.
Wanneer je in bed ligt is er volop tijd over dit soort dingen na te denken en gelukkig laat Anner ons daarin delen.
De verhuizing naar een andere afdeling lijkt besloten. Hoewel: de behandelaren nemen pas morgen een besluit. We zullen zien. We hebben de indruk dat Anner het over zich laat komen. Wat hij belangrijk vindt is dat hij een kamer voor zich alleen krijgt. Volgens de dokter was dat het geval.
Arnoud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten