Zojuist hebben we Anner dan toch maar goedenacht gewenst. Eerst dacht Margreet nog te blijven slapen maar omdat het zeer druk is op de afdeling en de familiekamer er voor iedereen is (ook bij opname 's nachts), werd ons geadviseerd toch maar naar huis te gaan. En dus hebben we Anner welterusten gewenst. Door het verminderde slaapmiddel dus anders dan op andere dagen. Hij fronst en tuit zijn mond, terwijl hij intussen de machinerie rond zijn bed lijkt te bekijken. Het is zo vreemd allemaal om te zien.
Martin laat ons weten goed voor hem te zullen zorgen en zo rijden we even later in een besneeuwd landschap naar huis. De ijsbaan van Peize is geopend, vol verlicht, maar zonder een mens op de schaats. De krant en enkele ansichten liggen thuis in de bus.
Vannacht weer even bellen naar de afdeling en maar hopen dat het zo stabiel als nu blijft.
Arnoud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten