We wisten het al, maar het wordt een lang verhaal. En eigenlijk hopen we natuurlijk ook op een lang verhaal. Maar wat ik bedoel is jullie duidelijk. Het hele ziekteverloop van Anner is een dubbeltje op z'n kant. Zolang het goed blijft gaan is iedere dag een beetje winst. Het wordt steeds meer duidelijk dat als het middel om 'het beest' te bestrijden gaat werken, dat pas op z'n vroegst in de komende weken te verwachten is. Dat schijnt bij het medicijn en ziektebeeld te horen.
Vandaag meer rust in de tent. De propofol weer op oud nivo en dan nog breekt Anner er met regelmaat doorheen. Knipperen, fronsen, de blik richten. Dat is dan wat we zien.
Opa en Ina zijn aangekomen, net als Jan, Barbel en de kinderen. Hans wil ook nog komen. En natuurlijk Martine en de vrienden. Aan aandacht geen gebrek.
Arnoud
Hallo familie,
BeantwoordenVerwijderenSpannend voor jullie allemaal zeg, we leven mee (ook Leoni). Wanneer ik bedenk dat de onzekerheid maar door blijft gaan terwijl je blijft hopen en bidden op een positieve verandering, we wensen jullie veel steun en sterkte toe.
groeten, Joke en Johan (ouders Leoni)
Ik volg en leef mee met een van de meest ondernemende studenten die ik ken.
BeantwoordenVerwijderenJacques Hartog , Hanzehogeschool Groningen