Dalende koorts, stijgende lijn

Het begon vanmorgen met het bericht van de nachtdienst dat Anner opnieuw niet goed geslapen had. En daarbij ook weer koorts. Je gaat je direct weer zorgen maken....
Maar eenmaal op de afdeling gaat de rechterduim van Anner omhoog ten teken dat hij zich goed voelt. En daarom na de verzorging een klein half uur in de stoel en na het middaguur ontwennen van de beademingsmachine. De target die de verpleging in overleg met Anner had gesteld voor het ontwennen was 6 uur. Anner zag er niet tegenop en werd er dus niet warm of koud van. Goede bloedwaarden en toen we vanavond weg gingen was hij nog steeds 'los' van de beademing.
En wat betreft de koorts: deze is in de loop van de dag gedaald naar meer normale waarden. Wel is er bloed afgenomen om te zien of er wat te kweken valt. Dat hopen we natuurlijk niet, want hoewel we hobbels gewend zijn: we willen ze eigenlijk niet meer.
Het liefst zien we Anner nu lezend in de Elsevier of schrijvend wat we voor hem moeten regelen. Zo hebben we vanavond dan toch maar de laptop meegenomen. Anner zal morgenochtend regelen met de technieker van de afdeling dat hij aangesloten kan worden op het wereldwijde web. Dan is hij weer een beetje meer man van de wereld.
Maar het belangrijkste: zonder tegenslag of hobbel mag Anner morgen definitief los gekoppeld worden van de beademingsmachine. Dat zou wat zijn, een 'verademing' eigenlijk, op de kop af 13 weken nadat hij op de IC werd opgenomen en verzuchtte: "Breng mij maar onder zeil en maak me wakker wanneer ik weer beter ben."
Arnoud