Rustiger dan gisteren

Gisteravond zijn Jop en ik nog laat door een vollemaansnacht naar huis gefietst omdat weer niet van onze zieke Anner weg konden komen. Anner slaapt, met behulp van slaapmiddelen die ook helpen tegen het soort aanvallen die hij gisteren had. De koorts is, op de hand gevoeld, ook weer verdwenen. We hebben geen dokter gesproken, maar alles is veel rustiger dan gisteren. We hopen dat Anner weer gauw door kan gaan met bewegen,  ontwennen van de beademing  (dat gaat nu niet vanweg de hoeveelheid slaapmiddelen) en alle andere dingen die hem onderweg helpen naar beter. Margreet