Sociaal

Anner wil soms weleens weten hoe het met iemand gaat. Soms vraagt hij dat aan het bezoek over een gezamenlijke bekende en soms aan degene die voor hem zit. Vandaag moest Jop toegeven dat hij niet zoveel te vertellen had. De dagen worden vooral gevuld met bezoek aan Anner, wat voor anders moeten we dan aan Anner zelf vertellen? Gelukkig waren er in huis wel een paar kleine klusprojecten gaande waarover Jop iets kon vertellen, maar dat was het dan wel. Anner is erg moe. Hij heeft een wilde nacht gehad. Vannacht is er een opname geweest, hij heeft een nieuwe buurman gekregen en daar was veel gepraat van, vannacht, zo vertelde Anner vanmorgen. Door de vermoeidheid heeft Anner een wat aangepast programma. Niet het traditionele bedfietsen of mobiliseren (gisteren: op een stoel zitten) om 14.00 uur, maar iets later. Dit geeft ruimte om wat langer los van de beademingsmachine te liggen, iets wat goed bevalt. Anners schrijft en geeft de zuster aanwijzingen over het kantelen van het bedtafeltje, onvoorstelbaar knap hoe iemand die op zich graag praat ook op een andere manier naar tevredenheid communiceert. De Elsevier ligt klaar om wat rechtse standpunten te gaan innemen, maar de echte interesse daarvoor ontbreekt vandaag en dat is wat mij betreft maar goed ook. Op gebied van sondevoeding is dat weer anders. Een verpleegkundige zette de sondevoeding even stil omdat er een nieuwe zak aan gehangen moest worden en droeg Anners broer op dat aan de verpleging die eigenlijk aan Anners bed staat te melden. Voordat Jop dat kon doen had Anner zelf al duidelijk gemaakt dat er een nieuwe zak voeding aangehangen moet worden. Binnenkort gaan we maar eens proberen of Anner temidden van al dit wit ook zijn Ibook zou kunnen gebruiken. Op dit moment hij heeft hij wel erg trillende vingers. Overigens gaan de gisteren gemelde nieuwe bezoektijden pas op 1 maart in, dus tot dan gewoon kijken en afwachten of we ons tussen verzorging, overdrachten en andere activiteiten zoals rusten kunnen invouwen, Margreet