Vanavond 'gesport' (soort van fitness?) op bed. Anner was al bezig met het knijpen in kleine kussentjes van schuim en ging verder met het bewegen van armen, omhoog en omlaag. Het kost hem nog veel moeite, maar gedreven als hij is: het zal lukken. Zijn benen en voeten zijn nog zwaar van het vocht, dus dat gaat wat lastiger, maar ook daar doet hij zijn best.
Tegelijk zien we ook dat hij het lastig vindt dat hij zoveel kracht verloren heeft. Dat hij van voren af aan moet beginnen. Samen met de pijn die hij heeft (met name van de twee overgebleven wonddrains) is hij dan op momenten verdrietig en straalt de gevoelde onmacht van zijn gezicht. Logisch. Het geeft maar weer aan wat hij voor een lange weg te gaan heeft en hoe onze verhalen naar elkaar toe moeten groeien.
We gaan er voor en volgens ons straalt Anner dat ook uit.
Arnoud
Het is toch een soort wonder. Hij zal er overheen komen! Veel kracht voor jullie allen gewenst! Liefs Annet
BeantwoordenVerwijderenKom op Anner. Elke keer een klein stukje!
BeantwoordenVerwijderenNiet teveel in een keer willen, die kracht komt wel weer terug!
Arnoud, Margreet, Rachel en Jop,
Ook in deze voorzichtige "up" blijven we aan jullie denken. Het is nog niet voorbij, maar toch.... Zoveel kleine positieve tekenen....
Heel veel groetjes
Anniek en Wouter
Goedemiddag,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn te lezen dat Anner op de goede weg is!! Eindelijk vooruitgang.... super!
Veel sterkte en succes met jullie zoon.
Ingeborg