We zijn nu met z'n 4en thuis. Na een weekje hotel. Geen vakantie, maar hectiek. Wat was het spannend. En eigenlijk is het dat nog steeds.
Buiten waait het heerlijk. Dat soort geluiden krijg je in de stad niet zo mee. Vanmorgen heb ik na het voeren van de kippen nog even gemalen voor de bakker: hij wil z'n meel. Gelukkig dat er zo'n lekker fel windje stond op het goede moment.
Vanavond kwam de chirurg die Anner opereerde nog even bij zijn bed staan. Wat was hij tevreden. En wat zijn wij tevreden over zijn werk. En meer nog vanwege zijn commitment met deze hele situatie. En niet alleen de chirurg, het hele team dat om Anner heen staat is begaan. Als ouder en als broer en zus is het mooi om te merken.
Ondanks de misschien eufore stemming die doorklinkt in onze woorden blijven we vooralsnog leven bij de dag en het moment. Dat brengt de ervaring van de afgelopen maanden met zich mee. Daarom gaan we zo meteen nog even bellen met de afdeling en, wanneer het goed is met Anner, lekker in ons eigen bed. Arnoud
Ben erg blij om de eufore stemming in jullie woorden te horen klinken en ik hoop dat jullie op het moment dat ik dit schrijf inderdaad lekker in jullie eigen bed liggen te slapen!En dat jullie morgen weer vrolijk en positief een nieuwe dag tegemoet kunnen gaan zien.
BeantwoordenVerwijderen