Inderdaad...

...de eerste drains gaan er vanmiddag uit. Nu ja, wij zijn even thuis en de thoraxchirurg was aan Anners bed toen we vertrokken. Het zijn luchtdrains. Buizen in zijn lichaam die gelekte lucht afvoerden. Vandaag is het een week geleden dat de dokter me tijdens het bezoekuur in het oor fluisterde dat de transplantatiearts aan de telefoon was. Hij wilde me graag spreken omdat er een aanbod was. Het is nog steeds alsof het gisteren was. Het is ook allemaal zo snel gegaan. Als het zo doorgaat gaat, inderdaad, over een week, de beademingsbuis ook uit Anners stemspleet (larynx). Anner is zelf net aan wakker en maakte ons duidelijk dat hij wel even meewilde naar huis. Hij richtte zich enigszins op. Wel verdrietig voor hem, maar zeer opwekkend voor ons, omdat zijn spieren veel beter zijn dan je van iemand die al zo lang in het ziekenhuis onder zeil ligt zou verwachten. Toch goed, al dat rennen en zwemmen, zo heeft hij nog over na deze spannende liggende periode. Margreet