Vannacht weer wel

Goed geslapen. Jop heeft vanmorgen even met de IC gebeld en zo weten we dit. Jop is weer naar school, deze keer echt voor les. Ook Rachel gaat strakjes weer, ze heeft het niet zo naar haar zin op school, maar het is beter om iets anders van de wereld te zien dan alleen maar een intensieve zorgafdeling van een erg groot ziekenhuis. Het ziet er naar uit dat Anner ook weer een ICD moet, als hij hier goed door komt verder. Hij heeft in Leiden een behandeling voor de extra hartslagen die hem in 2009 bijna het leven kostten gehad. Erna leek het of dat apparaat, wat hem via een stroomstoot terugbrengt naar een normaal hartritme als dat nodig is,  eruit kon. Gisteren zagen we hele vreemde curves op het scherm naast Anners bed wat onder andere de hartslag aangeeft. Die rare curves werden gemaakt door een storing in het systeem: wollen trui tegen bedhek; loszittende plakker op het lichaam, losse stekker, maar het wordt in de gaten gehouden. Het wordt, naar wij hopen, nog een lange periode in het ziekenhuis. Toch willen we vragen Anner nog even rust te gunnen. Het is spannend om iemand die tien weken nauwelijks wakker is geweest te zien communiceren. Anner houdt natuurlijk erg van praten en gezelligheid. Ik denk toch dat hij zijn krachten nodig heeft om beter te worden. Bovendien is zijn afweer tegen ziekte platgelegd. Dat is gedaan om te voorkomen dat zijn lichaam de nieuwe longen niet zal accepteren. Het risico is dat hij sneller ziek wordt, sneller besmet door iets alledaags, dat zou jammer zijn want hij heeft net een ziekte overwonnen en hij is aan het bijkomen van een erg grote operatie. We verlangen er naar dat Anner in de door iemand in een reactie op ons eerste blog genoemde stylish pyjama op de afdeling ligt en zelf bezoek en contacten kan regelen. Eerst vocht kwijtraken en krachten opdoen en hopen op geen incidenten. Margreet